^{من امشب تا سحر بیدار خواهم ماند}

 ^{وبال خواب را ازگردن خود باز خواهم کرد}

^{به او گویم برو امشب نمی خوابم}

^{به شوق دیدنت چشمان خود را باز خواهم کرد}

^{برایت از حیاط خانه ی دل}

 ^{صد گل احساس خواهم چید}

 ^{به باغ آرزوهایم گل امید می کارم}

^{ستاره های اقبالم به من چشمک زنان گویند}

 ^{که تو می آیی ومن اشک شوق از دیده می بارم}

^{شب آرام و هوا رام ، آسمان پر نور}

 ^{و قرص ماه همچون روی تو در آسمان پیداست}

^{تو گویی امشب این بیدار مانده ، یکه و تنهاست}

^{شفق سر زد، سیاهی رفت و صبح آمد}

^{و قرص ماه جایش را به مهرِ آسمان بخشید}

^{ومن بیدار و چشمانم به در مانده} 

 ^{برای دیدنت این قلب ناآرام می جوشید}

^{تو گویی انتظارم باز بیهوده ست}

 ^{نمی آیی و من اینبارهم گول تو را خوردم}

^{از آن ترسم که هجرانت شود  جاوید و من تنها}

 ^{شکایت از جفای تو بَرِ مرغ سحر بردم}