من بتو مأنوسم و تو از من مأیوس,

سیف عصیان شجره امید ترا بریده

و در جمیع حال بتو نزدیکم و تو در جمیع احوال از من دور

و من عزّت بیزوال برای تو اختیار نمودم و تو ذلّت بی منتهی برای خود پسندیدی.

  آخر تا وقت باقی مانده رجوع کن و فرصت را مگذار.